Toplu sözleşme sürecinin kötü yönetildiğini belirten Bayram ZENGİN, basın açıklamasında şöyle dedi:
n“Görüşmeler başlamadan önce yetkili sendikaları defalarca uyardık.
n2014-2015 yılında yaşanan kayıplar için revize toplu sözleşme imzalanmadan ve hükümetin 2016-2017 yılları için öngördüğü hedeflenen enflasyon rakamlarının görüşme masasını kısıtlamayacağı Hükümet tarafından kamuoyuna açıklanmadan toplu sözleşme masasına OTURMAYIN dedik.
nUyarımızı dinlemediler.
nGörüşmelerde; “Kapsam dışına çıkmayın, mali konulara yoğunlaşın, diğer konuları her zaman görüşürsünüz” dedik, kulak tıkadılar.
nKapsam dışına çıkacak sendikalar memuru peşkeş çekecek, dedik, haklı çıktık. Keşke haklı çıkmasaydık.
nMasaya oturan konfederasyonlara, “Ortak söylem geliştirin, birlikte hareket edin” dedik, dudak büktüler.
nYer kavgası bile pazarlığın önüne geçti.
nKonfederasyonlar tekliflerini 27 Temmuz günü vermelerine rağmen, iktidar kendi teklifini, 22 gün sürecek görüşmelerin 14 gününü çalarak ancak 14 Ağustos günü masaya sunabildi.
nİktidar, süreci teklif hazırlığı ile oyalarken, yetkili sendikalar kapsam dışı konuları “müjde” diye kamuoyuna sundular.
nMasaya oturan sendikalar, pazarlık öncesinde yaptıkları destansı açıklamalarını masaya oturunca unutmayı alışkanlık haline getirdiler.
nİyileştirmeyi unuttular.
n% 20’leri aşan taleplerini unuttular.
nRefah payını unuttular.
nTüm ödemelerin tabana aylığa yansıtılmasını unuttular.
nMasaya oturan sendikalar, bir ay önce kamuoyuna açıkladıkları talepleri için hiçbir çaba göstermediler, sözlerinin takipçisi olmadılar.
nMEMURLARA 1 KURUŞLUK BİR İKRAMİYE BİLE YOK
nBilindiği üzere 7 Haziran seçimlerine 5 gün kala kamu işçileri 7. ikramiyelerini alırken, memur sendikaları seçim öncesinde masada yakaladıkları Hükümetten 1 kuruşluk bir ikramiye istemeyi bile akıllarına getirmediler.
nKamu işçileri 2 tam, 4 yarım ve 1 denge ödeneği olmak üzere toplamda her yıl 7 ikramiye alırken, memurların 1 kuruşluk bir ikramiye bile alamamaları akla, mantığa ve vicdana sığmamaktadır. Hele hele toplu sözleşme kapsamında olmasına rağmen ikramiyenin, yasayı bile bilmeyen sendikalarca gündeme getirilmemesi ayrı bir utançtır.
nDoların süratle yükseldiği, beklenen enflasyonun hedeflenen enflasyonun iki katına çıkacağının anlaşıldığı bir dönemde 2016 yılı için yüzde 6 + 5 artış, beklenen enflasyon oranını bile karşılamaktan uzaktır.
nMemurlar her yıl Mayıs ayından itibaren yüzde 15’lik vergi diliminden yüzde 20’lik vergi dilimi geçilmesi nedeniyle doğacak ek kayıplar hatırlanmamıştır.
n2016 Ocak ayında vergilere yapılacak asgari yüzde 12’lik artışın getireceği yükün memurlara yansıması da hesaba katılmamıştır.
nMemurlar 2015 yılı için enflasyon farkı dahil % 7,76 artış alırken, aynı dönemde kamu işçileri aynı Bakanla imzaladıkları toplu sözleşmede 50 ila 100 lira iyileştirme + yüzde 11, 3 artış + 7. ikramiye olarak 500 lira denge ödeneği olmak üzere, toplamda yüzde 21,5’e varan oranlarda artış almış olmaları, işçi sendikalarının başarısı iken, memur sendikalarının yüz karasıdır.
nSonuçta dağ yine fare doğurmuştur. Toplu sözleşme görüşmeleri bir kez daha hüsranla sonuçlanmıştır.
nn
21 GÜNLÜK SÜREÇTE MEMURUN KAYBI BİLE 106 LİRA 50 KURUŞTUR.
nEn düşük aylık alan (750 dolar) memurun görüşme sürecinde dolar bazındaki kaybı 3-21 Ağustos 2015 tarihleri arasında Merkez Bankası döviz alış kuruna göre net 106 lira 50 kuruştur. Aylıklar arttıkça kayıplar katmerlenmektedir.
nBu sadece 21 günlük kayıptır. Hükümetin ilk teklifine yaptığı toplamda % 3’lük revize artış, 21 günlük kaybın bile yarısı kadardır.
nToplu sözleşme görüşmeleri yandaş sendikacılığın da, hısım sendikacılığının da, hasım sendikacılığının da iflas ettiğini göstermektedir.
niktidarla hısımlık, hükümetin ilk teklifinin üzerine yapılan yüzde 3’lük revizede bir çeyrek altının yarısı kadar bile etmemiştir.
nGece yarısı Başbakan ile görüşmelerin de göz boyamadan öteye geçmediği anlaşılmıştır.
nn
MEMUR YOKSULLUĞA MAHKUM EDİLDİ.
nNetice itibariyle 2016 ve 2017 yılı artışları memurlar arasında hayal kırıklığı yaratmıştır.
nErken seçime giden iktidar elden kaçırılmıştır.
nAçıklanan artışlara rağmen ortalama memur aylığı, konfederasyonların her ay açıkladıkları yoksulluk sınırının yarısının biraz üzerindedir. Bunun anlamı, yetkili sendika ve konfederasyonların memurların ve emeklilerininyoksulluğuna razı olmalarıdır.
nSüreçte görüşülüp karara bağlanan diğer konular, yıllardan beri iktidarların ve pazarlığa oturan sendikaların vurdumduymazlıkları nedeniyle biriken, sorumlularının iktidar ve yetkili sendikaların olduğu konulardır.
nMemurların birikmiş sorunlarının başarısız toplu sözleşmeyi perdelemek amacıyla makyaj malzemesi olarak kullanılması esef vericidir.
nÜç haftalık sendikacılıkla sendikacılık yapılamayacağı açıktır.
nMemurlar, yetkili sendika ve konfederasyonların profesyonel yöneticilerinden yoksulluk sınırının altında aylık alan olup olmadığını merak etmektedir.”
nn
BASK Basın Sekreterliği