n

Bu ülkenin bayırında dağında, şehrinde köyünde, sokağında, köşesinde gruplar halinde silahlı eşkıya nasıl gezer? Karakollara, emniyet binalarına, resmi binalara, köylere nasıl saldırır? Yolları nasıl keser? Araçları nasıl ateşe verir?
Bunları anlayamıyoruz.

Kandildeki eşkıyabaşları onlarca kameranın önünde basın toplantısı düzenliyor ama onları bulamıyoruz.
Türkiye’den ve değişik ülkelerden gazeteciler Kandildeki eşkıyabaşlarını bulup röportaj yapıyor, ama biz onları bulamıyoruz.
kandili de kandildekileri de bulamıyoruz.
Ve işte bunları anlayamıyoruz.
Soruları uzatmak mümkün.
Ama sorularımızın cevabı yok! 

Neden?

Boğazımızda bir şeyler düğümleniyor, nefes alamıyoruz, içimiz yanıyor.
Bir kişi bir yere veya birilerine saldırır, zarar verir, önlenemezse, yakalanamazsa bu bir güvenlik zaafıdır.
Ama dağda bayırda, köylerde yollarda gruplar halindeki eşkıya silahlarla dolaşır, sağa sola saldırırsa, bulduğu her menfeze bomba yerleştirirse, gördüğü her yere hendek açarsa…
O zaman sadece güvenlik değil, açık bir istihbarat zaafı var demektir.
Yıllardır giderilemeyen güvenlik zaafını da, istihbarat zaafını da anlayamıyoruz.
Devletin eşkıyayı niçin hala tepeleyemediğini anlayamıyoruz.
Devletin; devlete de, güvenlik görevlilerine de kalkan elleri niçin hala kıramadığını anlayamıyoruz.
Ve Devletin;,,hangi cehenneme girmiş olursa olsun ve adı ister PKK, ister YPG, ister IŞİD, ister DHKP/C olsun, eşkıyayı niçin bulup çıkaramadığını anlayamıyoruz.
Evet çok şeyler yapılıyor, biliyoruz.
Ama yeterli olmadığını görüyoruz.
Ve asırların tecrübesi ile haykırıyoruz: “Ya Devlet başa, ya kuzgun leşe!”

Elbette fedakarlıklara, kahramanlıklara sözümüz yok.
Kahramanlara saygımız var, şükran borcumuz var.
Bu vesile ile şehitlerimize rahmet, yakınlarına ve milletimize baş sağlığı ve sabır, yaralılara acil şifalar diliyoruz.

BASK YÖNETİM KURULU