n

Tek amaçları hep bir ağızdan ‘’BARIŞ’’ diye haykırmaktı.’’ Durdurun akan kanı’’ diyeceklerdi. ‘’biz Ortadoğu değiliz, birbirimize düşüremezsiniz, biz kardeşiz’’ diyeceklerdi. Tek silahları fikirleriydi. Tabancalarla, tüfeklerle gitmediler; süngüleri yürekleriydi. Meydanı ‘’BARIŞ’’ sloganıyla inleteceklerdi. Belki iktidara yanlışını söyleyeceklerdi, düzeltmesini isteyeceklerdi. Coplanmayı, gazlanmayı bekliyorlardı elbet. Ne de olsa bu ‘’işin fıtratında’’vardı. Ama ölmeyi beklemiyorlardı. Parçalanacakları akıllarından geçmemişti. Türkülerle gitmişlerdi 3. Sınıf otobüslerde yol boyu. Hangi yolu kullanacaklarını bilen tecrübeliler vardı, bi de ilk kez Ankara’yı görecek olanlar. Heyecandan uyuyamadılar gece boyu. Ülkenin durmuş kalbine masaj yapmaya gidiyorlardı tekrar hayata dönmesi için…

Gün ağardı, tarihi gar tüm ihtişamıyla karşıladı onları. Dağ gibi arkalarında duruyordu. ‘’ben varım, korkmayın’’ der gibi. Hazırlıklar başladı. Kol kola girildi. Tanışıldı uzak köşelerden gelenlerle. Bir bardak sıcak çay için beklendi sıra. Biri dedi ‘’Ankara’ya kış gelmiş’’; durdular halaya… biraz eğlenmek, biraz ısınmak fakat çokça kaynaşmaktı istedikleri.

İşte o an patladı bombalar, göğü yırttı çığlıklar. Kol kola kaynaşanların parçaları karıştı birbirine… hainler kıskanmıştı bu halayı… gözleri dönmüştü.. öldürmek yetmezdi onlara… parçaladılar bedenleri, kan gölüne döndürdüler tarihi garın gözleri önünde… dayanamadı bu acıya yaşlı çınar, görmemişti böylesini…O da dayanamadı silkeledi camını çerçevesini… kan, gözyaşı, çığlık hepsi karıştı birbirine… sirenler, anonslar, yakarışlar, anamlar, şehadetler karıştı halayın türkülerinin yerine Ankara’nın soğuğuna… buz kesti gar, buz kesti meydan… yayıldı soğuk bir yangın gibi yurduma… dört bir yandan yükseldi figanlar, ahlar, vahlar… ne çare gitti canlar…

Uyan ey kardeşim uyan…

Seni bana düşman ediyorlar..

Kışkırtıyorlar beni sana karşı…

O yaptı diyorlar.. yalan söylüyorlar…

Sonra da karşımıza geçip kıs kıs gülüyorlar…

İstifa ne demek, ben olmasam daha kötü olacaktı diyorlar…

Kanma bu yalana…

Bizi birbirimize bağlayan, o yerde ki kan gölü değil,

O gölün pınarı yüreğindir…

Bunca yıl birlikte yaşadığımız ülkemizi bize dar ediyorlar…

Darbediyorlar bizi. Gazlıyorlar…

3-5 günlük iktidar için hem seni hem beni yakıyorlar, feda ediyorlar…

İnadına sarıl komşuna…

İnadına sahip çık kardeşine, meslektaşına, arkadaşına…

İnadına YAŞA…

Pencereni aç sonuna kadar, kapını kilitleme…

Git mahallendeki köyündeki parkındaki İNSANlarla kucaklaş…

Menfaat için, para için, güç için gözünü kırpmadan seni harcayanları tanı...

Açık et karanlık yüzlerini…

LANET ET ONLARA,

İYİ DÜŞÜN, Bİ KERECİK DÜŞÜN…

ANLA GÜZEL TÜRKİYEM ÜZERİNDEKİ KİRLİ OYUNLARI…

UNUTMAYACAĞIZ ciğerimizi sökeni

UNUTMAYACAĞIZ 10 EKİM i

Ve ASLA AFFETMEYECEĞİZ bize bu en kara ANKARA gününü gösterenleri…

Anadolu Eğitim Sen MİLAS Şubesi