1.       Yürürlükteki Tevhidi Tedrisat Kanunu ve Anayasamızın eşitlik ilkesiyle çelişik özel okullarda (paralı ya da devletçe finanse edilen?) ana dilde eğitim,

2.       Pek çok çağdaş ülkenin milli eğitim sistemi ile uyumlu, “ortak ülküye bağlı yurttaş yetiştirme” aracı olan and okutma geleneğini kaldırılması,

3.       Devlet memurlarının “sendikaları aracılığıyla” siyaset yapma geleneklerini bozacağını umduğumuz, siyasi partilere üye olabilmelerinin sağlayacak düzenleme,

4.       Kamu hizmeti veren asker, polis, savcı ve hakim olmayan kadın çalışanların din ve vicdan özgürlükleri kapsamında başını örtebilmesi şeklindedir.

*Siyasi partiler ve dini azınlıklara yönelik düzenlemeler sendikamız yönetiminin yorum yapma yetkisi dışındadır.

En basit tanımyla; söz, yetki ve kararın adil paylaşılması anlamına gelen demokrasi tanımına sadık kalıp,  özgürlüklerin bahşedilemeyeceğini, ancak teslim edileceğini düşünen eğitimciler olarak ülkemizin demokrasi yolculuğunu ilgili bir merakla izlemekteyiz. Yaşadığımız süreçte siyasi hesap(lama)lar ve oy kaygısı arasında sıkışıp kalmış, insanları niyet okuyuculuğuna zorlayan belirsizlikler olduğu ortak kanaatimizdir. Bazılarını sımsıcak kucaklayan, bazılarını tümden dışlayan, kaygılı, amalı, gibili, çeyrek demokrasiye inanmıyoruz. İktidar ve muhalefet milletvekilleriyle birlikte öğrendiğimiz, “bahşedilen” demokrasi yerine, tartışabileceğimiz, ihtiyaç olduğu noktasında uzlaştığımız, şekline, sürecine sivil toplum örgütü olarak müdahil olduğumuz demokratik süreçler görme umudumuzu korumaktayız.

Saygılarımızla kamuoyuna duyurulur.

Anadolu Eğitim Sendikası MYK